اختلال اضطراب جدایی چیست؟【سال1403】❤️

ما قصد داریم در این مقاله مطالب در مورد اختلال اضطراب جدایی چیست؟ را به شما عزیزان ارائه دهیم تا در صورت نیاز از آن ها استفاده کرده و مشکلات خود را برطرف نمایید. اغلب متوجه می‌شویم که برخی از کودکان یا بزرگسالان به سختی می‌توانند حتی برای مدت کوتاهی از اعضای خانواده خود دور باشند و برخی از خردسالان هنگام دوری از والدین خود به شدت بی‌صبر و مضطرب می‌شوند. اگرچه این اضطراب اغلب در خردسالان طبیعی است، اما تداوم و تشدید آن در افراد مسن نشان دهنده اختلال اضطراب جدایی است و بهتر است توسط پزشک متخصص مورد بررسی قرار بگیرد. ممنون می شویم ما را تا پایان این مقاله حمایت کنید.

اختلال اضطراب جدایی چیست؟

اختلال اضطراب جدایی یکی از زیرمجموعه های اختلالات اضطرابی است و شامل ترس از جدایی عزیزان است و با روند رشد طبیعی برطرف نمی شود. این اختلال در سنین پایین یعنی زیر دوازده سال بیشترین شیوع را دارد و با افزایش سن آمار آن کاهش می یابد، اما ممکن است در هر سنی ظاهر شود. این اختلال بیشتر در کودکان 6 تا 7 ماهه تا سه ساله دیده می شود، اگرچه ممکن است در کودکان بزرگ تر، نوجوانان و بزرگسالان نیز رخ دهد. اختلال اضطراب جدایی در بزرگسالان به طور متفاوتی ظاهر می شود و بزرگسالان مبتلا به اندازه کودکان به خود فکر نمی کنند، آن ها ترس شدیدی دارند که اتفاق بدی برای عزیزانشان رخ بدهد.

طبیعی است نگران سلامتی عزیزانمان باشیم، اما فرد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی سطح بالایی از اضطراب را زمانی که از نزدیکان خود دور است یا به آن ها دسترسی ندارد تجربه می کند و حتی ممکن است از حملات پانیک رنج ببرد. اختلال اضطراب جدایی بخشی طبیعی از فرآیند رشد انسان محسوب می شود و بر خلاف اختلال عاطفی فصلی، اضطراب جدایی معمولا نشانه رشد سالم در بلوغ شناختی کودک است و نباید به عنوان یک مشکل رفتاری در نظر گرفته شود.

لازم است بدانید که اختلال اضطراب جدایی در نوزادان بین دوازده تا هجده ماهگی رخ می دهد و طبیعی است، اما اختلال اضطراب جدایی یک اختلال روانی محسوب می شود و نیاز به روان درمانی دارد.

علائم اختلال اضطراب جدایی

در این بخش از مقاله شایع ترین علائم اختلال اضطراب جدایی آورده شده است که در همه افراد یکسان نیست و عبارتنداز:

• ترس یا اضطراب نامتناسب رشدی در مورد جدایی از عزیزان
• کابوس های تکراری جدایی
• امتناع از تنها بودن
• معده درد، سردرد یا سایر مشکلات فیزیکی رایج
• درد یا تنش عضلانی
• نگرانی بیش از حد برای ایمنی
• اضطراب هنگام خوابیدن دور از خانه
• وابستگی بیش از حد در کودکان حتی زمانی که والدین در خانه هستند.
• علائم وحشت یا عصبانیت هنگام جدا شدن از والدین یا پرستار
• امتناع از تنها خوابیدن
• نگرانی بیش از حد در مورد از دست دادن خود یا یکی از اعضای خانواده
• نگرانی بیش از حد در مورد امنیت یکی از اعضای خانواده
• امتناع از رفتن به مدرسه
• اختلال خوابی که در آن کودک به دلیل ترس از کابوس یا احساس تنهایی از خواب بیدار نمی شود.
• کودک وقتی پدر و مادرش را از او جدا می کنند، دستش را رها نمی کند یا در بسیاری از موارد وقتی بیرون است می خواهد زود به خانه بازگردد.
• برخی از بیماری ها مانند سردرد و دل درد که به طور مکرر رخ می دهد می تواند نشانه ای دیگر از اختلال اضطراب جدایی باشد.

کاهش اضطراب جدایی در کودکان

برای کاهش اختلال اضطراب جدایی در کودکان می توانید اقدامات زیر را انجام دهید که عبارتنداز:

• برای کودکانی که در شرایط عادی از اضطراب جدایی رنج می برند، اقداماتی وجود دارد که به کاهش و حتی رفع این نوع اضطراب کمک می کند.
• جدایی را با فرزندان خود تمرین کنید. ابتدا فرزندتان را برای مدت کوتاهی از عزیزان خود جدا کنید تا بتوانند با این چالش مقابله کنند و بعد از تکرار این کار مشکل جدایی برای فرزندتان تقریبا عادی می شود و می توانید به تدریج او را برای مدت طولانی تری از خود جدا کنید.
• وقتی فرزندتان را از خانه دور می کنید، برای جلوگیری از ناسازگاری و ترس فرزندتان از جدایی او را تشویق کنید تا از یک شی آشنا مانند عروسک استفاده کند.
• می توانید از پرستار کودک کمک بگیرید.
• از تماشای برنامه های تلویزیونی ترسناک کودک خود جلوگیری کنید.
• پس از خواب یا تغذیه کودکان برای جدایی برنامه ریزی کنید، زیرا کودکان زمانی که خسته یا گرسنه هستند مستعد اضطراب جدایی هستند.
•  به وعده های خود عمل کنید و در زمان موعود به کودک بازگردید تا فرزند شما بتواند در مقوله جدایی اعتماد به نفس پیدا کند.

روش های خانگی پیشگیری از ایجاد اختلال اضطراب جدایی

برای پیشگیری از ایجاد اختلال اضطراب جدایی روش های بسیاری وجود دارد که در ادامه به بیان پیشگیری روش های خانگی خواهیم پرداخت:

هرگز عهد خود را نشکنید: اگر یکی از نزدیکان شما، چه کودک و چه بزرگسال، از اختلال اضطراب جدایی رنج می برد، هرگز وعده خود را زیر پا نگذارید و به او دروغ نگویید. اعتماد به محیط و دیگران در این افراد کم است و شنیدن دروغ از شما باور او را به ناامنی تقویت می کند. سعی کنید زمانی را که او را تنها می گذارید کوتاه باشد و مطمئن شوید به موقع برمی گردید و همچنین آرام آرام او را با محیط های جدید و افراد جدید آشنا کنید. به او مسئولیت های کوچک و قابل اجرا بسپارید تا اعتماد به نفس و استقلال او را تقویت کنید و در نتیجه همراه و پشتیبان او باشید.

میزبانی مراسم خداحافظی: در مورد کودکان، بهتر است هنگام خروج از خانه مراسم خداحافظی منظمی مانند در آغوش گرفتن و بوسیدن کودک، دست دادن با او و اجازه دادن به او برای تماشای بیرون آمدن شما از پنجره برگزار شود. می توانید یک شی آشنا مانند یک عروسک به کودک بدهید تا در غیاب شما روی آن تمرکز کند و اضطراب خود را کاهش دهد.

درمان اختلالات همزمان: درمان اختلالات همراه نیز در درمان اختلال اضطراب جدایی مهم است. بسیاری از اوقات اختلالاتی مانند افسردگی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال وسواس فکری شدت اضطراب جدایی را تشدید کرده و با درمان آن ها زیر نظر بهترین کلینیک روانشناسی بالینی در تهران، اختلال اضطراب جدایی نیز بهبود می یابد.

پرستار دائم: یکی دیگر از راه‌های کاهش اضطراب جدایی در کودکان، انتخاب یک پرستار بلندمدت و قابل اعتماد برای کودک است، به این ترتیب کودک به تدریج به پرستار و دیگران اعتماد می‌کند. فراهم کردن فضایی گرم و صمیمی در خانه بسیار مهم است زیرا همانطور که گفته شد، فضای سرد خانه و والدین احساس ناامنی را در کودک تقویت می کند.

ترک تحصیل ممنوع: اگر نوجوان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی می خواهد درس را رها کند، هرگز به او اجازه ندهید و سعی کنید ضمن ایجاد اعتماد به نفس و استقلال خود، اضطراب او را کاهش دهید تا بتواند به محیط مدرسه بازگردد، در غیر این صورت ترک تحصیل سر آغاز مشکلات او خواهد بود.

دلایل ایجاد اختلال اضطراب جدایی

ایجاد اختلال اضطراب جدایی در افراد دلایل مختلفی دارد که در ادامه مقاله و برای آگاهی بیشتر شما عزیزان به آن ها پرداخته ایم:

ژنتیک و سابقه خانوادگی: مطالعات نشان می دهد که اگر اختلال اضطراب جدایی در اعضای خانواده فردی دیده شود، احتمال ابتلا آن فرد به این اختلال بیشتر از سایرین خواهد بود. بخشی از این مشکل ناشی از شرایط محیطی است که تحت اضطراب شکل می گیرد و اضطراب به نوعی در محیط خانه به این فرد آموزش داده می شود. به عنوان مثال، والدینی که خود از اضطراب جدایی رنج می برند، ترس ها و افکار منفی زیادی را به فرزندان خود منتقل می کنند و این تا حدی به دلیل انتقال ژنتیکی اضطراب است.

خلق و خوی کودک: وقتی نوزادی متولد می شود هنوز شخصیتی در او شکل نگرفته است، با این حال می توان دریافت که هر نوزادی در ماه های اول عادات و رفتارهای خاص خود را دارد، به عنوان مثال برخی از کودکان 24 ساعت شبانه روز می خورند و می خوابند اما در برخی نوزادان خواب و غذا خوردن بسیار نامنظم است. برخی از تغییرات محیط هیجان زده و خوشحال هستند اما واکنش دیگران به کوچک ترین تغییر در محیط بسیار منفی و همراه با اشک است که این گروه از عادات رفتاری نوزاد را مزاج یا خلق می نامند. خلق و خوی نامناسب در کودکان ممکن است نشان دهنده شکل گیری اختلال اضطراب جدایی در آینده آن ها باشد.

اعتیاد به الکل و سیگار در والدین: اگر والدین اعتیاد به الکل و سیگار داشته باشند یا مادر بیشتر از قبل و در طول بارداری سیگار مصرف کند، کودک در معرض خطر اختلال اضطراب جدایی قرار می گیرد.

سبک زندگی خانوادگی و والدین: سبک زندگی خانواده، ساختار خانواده و رفتار والدین عاملی است که از بدو تولد کودک را تحت تأثیر قرار می دهد.

حادثه: اغلب اوقات اختلال اضطراب جدایی پس از یک رویداد خاصی در افراد رخ می دهد، بنابراین می توان گفت که یکی از مهم ترین عوامل در شکل گیری اختلال اضطراب جدایی، حادثه و ضربه به فرد است. تروما رویدادی است که بار روانی منفی، پایدار و بسیار سنگینی را بر فرد تحمیل می‌کند و در این میان می‌توان به مواردی مانند، در دوران کودکی دچار یک بیماری جدی مانند سرطان، جراحی و بستری شدن در بیمارستان و همچنین مرگ یکی از اعضای خانواده، دوست یا حتی یک حیوان خانگی، به خصوص اگر ناگهانی باشد، اشاره کرد.

ساختار مغز: آمیگدال بخشی از مغز است که مسئول ترس است و با احساس ترس، واکنش مبارزه یا فرار را در بدن فعال می کند. این پاسخ ها با افزایش ضربان قلب، تسریع تنفس، انقباض عضلانی بدن را برای رویارویی با خطر آماده می کند، اما در شرایطی که خطر واقعی وجود ندارد، این پاسخ باعث ایجاد اضطراب در بدن فرد می شود. در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، آمیگدال فعال تر از سایرین است و نقص در نواحی شکمی و پشتی قشر جلوی مغز نیز با اختلالات اضطرابی در کودکان مرتبط است.

عوارض اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی عوارضی را نیز به همراه دارد که عبارتنداز:

• اختلال اضطراب جدایی در افراد منجر به ناتوانی در ایجاد رفتارهای اجتماعی می شود.
• این اختلال در دوران کودکی در مدرسه و بازی با همسالان و در بزرگسالی از نظر موقعیت های تحصیلی، شغلی و زناشویی خود را نشان می دهد و در نهایت به دلیل درگیری ذهنی دائمی با افکار مضطرب، افراد عملکرد خود را از دست می دهند و یادگیری و همچنین کارایی آن ها کاهش می یابد.
• اختلال اضطراب جدایی باعث می شود افراد در حفظ روابط با دوستان مشکل داشته باشند و به ندرت بتوانند دوستان صمیمی داشته باشندو در نتیجه اغلب تنها، گوشه‌گیر و افسرده به نظر می‌رسند و خطر ابتلا به افسردگی، مشکلات خواب، اختلال وسواس فکری و سایر اختلالات اضطرابی، به‌ویژه اختلال اضطراب اجتماعی، آن ها را در زندگی تهدید می‌کند.
• یکی دیگر از عوارض اختلال اضطراب جدایی این است که افراد در معرض خطر اعتیاد به مواد مخدر قرار می گیرند و باید به سرعت تحت درمان بهترین مرکز مشاوره ترک اعتیاد قرار بگیرند.

کلام آخر

اختلال اضطراب جدایی نوعی اختلال اضطرابی است که قبلا فقط در کودکان تشخیص داده می شد، اما اکنون در بزرگسالان نیز مشاهده شده است. علائم این اختلال در بزرگسالان بیشتر با وجود اختلال اضطراب فراگیر دیده می شود و می تواند به طور جدی بر توانایی فرد برای سفر یا کار در خارج از خانه تأثیر منفی و مخرب بگذارد، اما میزان شیوع اختلال اضطراب جدایی با افزایش سن کاهش می یابد.

اختلال اضطراب جدایی یک اختلال روانی است که در آن فرد به دلیل جدایی از خانه یا کسانی که به آن ها وابستگی عاطفی دارد، پریشانی، نگرانی و اضطراب شدیدی را تجربه می کند. اختلال اضطراب جدایی مانند سایر اختلالات روانی، جنبه های مختلف زندگی مانند مدرسه، کار، روابط بین فردی، خانوادگی و اجتماعی را به چالش می کشد.

از شما عزیزان سپاس گزاریم که ما را تا انتهای این مقاله همراهی کردید، این سایت سعی بر این داشته تا شما را با مطالبی درباره اختلال اضطراب جدایی چیست؟ آشنا کند. امیدواریم مطالب گفته شده برای شما مفید واقع شده باشد، در صورت داشتن هر گونه پیشنهاد و انتقاد می توانید از طریق سایت با ما در میان بگذارید.